Gerd Constapel: Mit fiev

Mit fiev att ik
Mien eerste Poggstohlen,
Up Tafel brocht van 'n fründelke Frömde.

Se wussen up
Uns Nabers Kamp. De
Wassen wi neet wies worden in uns Unkünn.

De frömde Smaak
Un de Vermaak, mien eerste
Neeisgier up wat tegen dat Gewohnte was.

Unwennst in mien
Tied daarna wurr Wennst.
Grapp hebb ik an dat, wat frömd un anners is.