Wenn wi daar maal van ofsehn,
wat frome Legende d'rbi daan hett,
Oss un Esel, Heerders up 't Feld,
Engels, de Steern, de Hilligen de Königen,
dat se en Jüffer was, de hele Theologie,
so blifft wat bestahn,
wat in de Darde Welt elke Dag geböhrt:
Enerwaars tüsken Delhi un Benares,
tüsken Bahia un Santiago,
tüsken Saigon un Danang.
Sünner de Hülp van en Dokter,
to minn to eten, keen Stee to wohnen,
un de Mann wall keen Stöön,
brengt de Frau hör Kind up de Welt.
Dat leevt – of dat starvt mit de Moder
al in 't Wekenbedd. 't sükel t daarhen,
verreckt an Smacht of an deSwindsücht.
Van Tied to Tied hett so 'n Wurmke Glück,
leert 'n Krankenhuus kennen un en School
un kriggt satt to eten. De Wiesen ut dat
Mörgenland verkünnigen: en Minsk
is to en Minske worden. Temelk seker, dat he,
wenn he denn Anspröken stellde,
gau in Konflikten raken dee.
He word an d' Sied maakt, un minner drieste Minsken
sallen hum wall as Märtyrer fiern,
de Geschichte van sien Leven
klören de Mörders up,
bit se kommodig is un to Wiehnachten höört.