Ik kunn bi di wesen
unner de gleinerg Sünn
tegen de Brand up mien Huud
dien Kaftan overdoon
dienDook um mien Kopp
nett as du de Sand
ut de Ogen frieven
de Aam heel leeg
dat kien Stoff in de Lung kummt
up een van dien Kamelen rieden
ok dien Scheetgewehr in de Hand nehmen
di un mi defendeeren
'savends dat Telt uptrecken
as du dat van dien Ollen leert
un an mi wiedergeven hest
mit overkrüüzde Been sitten
dien Peperminttee drinken
dien Geschichten toluustern
wo Würkelkheid un Wahrheid
eens worden
in dusend un een Nacht \ an dien Sied slapen
anner Mörgen de Sünn danken
un Allah beden
freei blieven
un glückelk \t van worden.

Dit is een van de Gedichten ut de Zyklus „Marokko“, –
schreven van Hans-Hermann Briese,
Klaus Spencker hett dat mit Jazzmusik unnerleggt,
un daar is en Kunzeret un ok 'n Spegelplaat van worden.